Omschrijving:

De schelp

Ooit was Zoetermeer een binnenzee, de grond is nog steeds deels zeeklei. Het sport-woon-creche-en scholencomplex Oosterheem is opgebouwd van fel gekleurde rode baksteen. Baksteen is gebakken klei. Uit de klei is een fossiel gehaald; een grote schelp. Deze is op het dak geplaatst, daar is hij weer gaan leven. Hij ademt eb en vloed. Beneden op het schoolpleintje ligt de afdruk van de schelp, vijf jaarringen die uitdijen als waterkringen alsof een steentje in het water is gegooid. Een voor een verschijnen ze van diep donkerblauw tot zacht zeegroen licht. Vervolgens stijgt het zeegroene schijnsel als vloed in de schelp, het stroomt tot de rand en beetje bij beetje vullen de voegen van de bakstenen wolk zich als aders met licht. Dan keert het zich als eb, het licht zakt weer en dooft zachtjes. Na een kwartier herhaald deze cyclus; de lichtkringen dijen een voor een uit, de schelp vult zich, de voegen van de wolk lichten op, het zakt weer terug en het dooft.... etc. Eb en vloed, in- en uitademen, de levenscyclus.

De schelp is van gegoten aluminium, hij is vier meter hoog.
Het semitransparante vlies, de bakstenen wolk met voegen en de jaarringen op de grond zijn van kunsthars met led-lampjes erin.

Caroline Louise Kortenhorst (Kameroen, 1965) is een Nederlands beeldhouwer.

Ze is een kleindochter van de schilder Louis Kortenhorst. Kortenhorst studeerde architectonische vormgeving aan de Hogeschool voor de kunsten in Arnhem. Ze maakt grote plastieken, waarvoor ze verschillende materialen gebruikt.

Kortenhorst vormt met Bas Maters (1949 - 2006, beeldhouwer, schilder en tekenaa)r en Mark Oonk (beeldend kunstenaar en landschapsvormgever) de kunstenaarsgroep Abals.

Plattegrond: